پتانسیومتر و رئوستا هر دو مقاومت متغییر هستند، با این تفاوت که از پتانسیومتر برای کنترل ولتاژ یا پتانسیل و از رئوستا برای کنترل جریان استفاده می شود. رئوستا معمولا دارای دو جای فیش مشکی b , a ( متصل به دو سر ثابت ) و یک جای فیش قرمز c ( متصل به سر لغزنده ) است . با توجه به نوع کاربرد آن در مدار می توان از این جای فیش ها در حالات مختلف استفاده کرد.از رئوستا معمولا به سه طریق استفاده می‌کنند:
۱- اگر دو جای فیش سیاه را به مدار جریان برق وصل کنیم در این صورت رئوستا به منزله ی یک مقاومت ثابت می باشد و حرکت لغزنده تاثیری در مدار ندارد.
۲ – اگر یکی ازجای فیش های سیاه و یک قرمز را به مدار جریان برق وصل کنیم در این صورت با حرکت لغزنده در یک سمت مقاومت کم و در جهت عکس مقاومت مدار زیاد می شود در نتیجه جریان کم و زیاد می شود.
۳ -اگر دو جای فیش سیاه رئوستا را مستقیما به مولد برق وصل کنیم و قرمز را با یک سیاه مجددا به مدار الکتریکی اتصال دهیم در این صورت رئوستا مانند یک پتانسیومتر کار می کنند یعنی با حرکت لغزنده اختلاف پتانسیل دو سر مدار الکتریکی تغییر می کند در نتیجه شدت جریان هم تغییر خواهد کرد، در این عمل رئوستا عمل پتانسیومتر را انجام می دهد.
دو سر کناری پتانسیومتر، بالاترین مقاومت را به شما می دهد که معمولاً ثابت است، ولی سر وسط با یکی از طرفین مقاومت متغیر را به شما می دهد.
در ضمن به توان قابل تحمل مقاومت متغیر توجه کنید که چند وات است و گرنه آن را با عبور جریان زیاد می سوزانید.
رئوستا و پتانسیومتر، مقاومت های متغیری هستند که برای تبدیل حرکت مکانیکی به اطلاعات الکتریکی استفاده می شوند.
رئوستا: رئوستا یک سنسور دوسیمه است که از یک مسیر مقاومتی تشکیل شده که به یک پتانسیل الکتریکی (مثلا ۱۲ ولت) متصل است و بر روی آن یک پایه مکانیکی حرکت می کند.
پتانسیومتر: پتانسیومتر یک سنسور سه سیمه می باشد که مسیر مقاومتی داخل آن از یک طرف به ولتاژ صفر یا زمین و از طرف دیگر یه ولتاژ ۵ یا ۱۲ ولت متصل می گردد و با حرکت یک پایه متحرک، مقادیر مقاومتی متغیری را ایجاد می نماید؛
بنابراین با تغییر مقدار مقاومت ولتاژهای متفاوتی را در هر نقطه خواهیم داشت (نقطه تقسیم ولتاژ). هنگام استفاده از یک پتانسیومتر ولتاژ و جریان هر دو تغییر می یابند، اما کامپیوتر تنها از طریق تغییرات ولتاژ برای انجام محاسبات خود استفاده می کند.
